Se quauqu’un demanda qual sèi,
Per quin drech ma pluma rimalha,
Sauretz qu’aquo’ es Diu que m’a fèit,
Mès que m’a balhat sou ni mallha !
E, pichon vailet que trabalha
Dumpuèi l’alba dinca la nuèit,
S’èi pas de fen mingi de palha
Mès me contenti de ça qu’èi.
Sul camin del brèç a la tomba
I a vint ans lèu, de puèg en comba
Amb los esclops marchi de pelhos.
D’argent n’èi pièl, ni d’esprit gaire,
E morirèi, coma mon paire,
Paison del cap dinc’ als talons !
Laisser un commentaire